Niektóre wypowiedzi znanych polityków podbijają główne miejsca tabloidów, ale po kilku dniach nikt o nich nie pamięta. Jednak zdaje się, że inaczej stało się z wypowiedzią Donalda Tuska dotyczącą wprowadzenia czterodniowego tygodnia pracy w Polsce. Czy praca w cztery dni w tygodniu ma sens?
W Polsce istnieje możliwość niemalże nieograniczone dzielenia zakresu czasu pracy. Stąd też spotykane jest zatrudnienie na podst. umowy o pracę w wymiarze czasu pracy wynoszącym np. 1/8 etatu czy 1/16 etatu. Wynagrodzenie zmniejszane jest jednak proporcjonalnie.
Dla wielu Polaków perspektywa pracy jedynie przez cztery dni, ale za takie samo wynagrodzenie wydaje się marzeniem. Efektywność tego systemu budzi jednak kontrowersje – szczególnie w środowisku ekonomistów i przedsiębiorców.
Czterodniowy tydzień pracy nie jest nowym pomysłem. Liczne analizy, między innymi z zakresu ekonomii behawioralnej i psychologii pracy, powstają na ten temat od przeszło trzech dekad. Oczywiście są to badania zagraniczne, przeważnie realizowane przez badaczy z zachodnich państw wysokorozwiniętych. W Polsce lata 90. XX w. pod tym względem wciąż kojarzyły się z wolnością pracy. Minęły bowiem dopiero dwie dekady, odkąd wprowadzono wolne soboty.
Pilotażowe programy pracy przez cztery dni w tygodniu przeprowadzono dotychczas między innymi w Norwegii, Szwecji, Hiszpanii, Wielkiej Brytanii i Islandii. Te ostatnie zakończyły się niedawno ogromny sukcesem – do tego stopnia, że w Islandii obecnie trwa wzmożona debata publiczna na temat wprowadzenia obowiązkowego limitu wymiaru czasu pracy. Badania przeprowadzone na próbie 2500 pracowników wykazały znaczną poprawę ich samopoczucia, obniżenie poziomu stresu i lepsze zarządzanie życiem prywatnym oraz zawodowym.
Tego rodzaju badania nie powinny jednak być jednoznacznym wskazaniem. Każde badanie naukowe ma na celu weryfikację przedstawionych hipotez badawczych. W tym przypadku przedmiotem badania był przede wszystkim wpływ zmiany wymiaru czasu pracy na zachowanie i aspekty behawioralno-psychologiczne pracowników, a nie „czysta” efektywność pracy z perspektywy przedsiębiorstwa.
Zdj. główne: Rafael Cisneros Méndez/unsplash.com
