Podatnik rozliczający się z podatku dochodowego lub gdy jest opodatkowany ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, może odliczyć ulgę rehabilitacyjną, jeśli jest osobą niepełnosprawną lub ma na utrzymaniu osobę niepełnosprawną.
Czym jest ulga rehabilitacyjna? Kto może z niej skorzystać? Jakie wydatki mogą być odliczone w ramach ulgi rehabilitacyjnej?
Czym jest ulga rehabilitacyjna?
Ulga rehabilitacyjna to możliwość odliczenia od podatku dochodowego lub ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych wydatków poniesionych na rehabilitację lub na cele związane z wykonywaniem codziennych czynności. Wydatki mogą być poniesione przez osoby niepełnosprawne lub podatnika utrzymującego osobę niepełnosprawną.
Kto może skorzystać z ulgi rehabilitacyjnej?
Z ulgi rehabilitacyjnej mogą skorzystać osoby:
- dorosłe mające jeden z trzech stopni niepełnosprawności,
- mająca rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy lub rentę socjalną lub szkoleniową,
- niepełnoletnie, które nie ukończyły 16 roku życia i mają aktualne orzeczenie o niepełnosprawności;
- wobec których orzeczono niepełnosprawność przed 1998 rokiem.
Z ulgi mogą również skorzystać osoby, na których utrzymaniu są osoby niepełnosprawne. Dochód osoby niepełnosprawnej nie może przekraczać 12-krotności renty socjalnej (wysokość obowiązująca w grudniu danego roku podatkowego). Osoba niepełnosprawna może być dla podatnika: współmałżonkiem, dzieckiem własnym, przysposobionym, pasierbem, rodzicem, dzieckiem, rodzeństwem, ojczymem, macochą, zięciem.
Do dochodów osoby niepełnosprawnej na określenie limitu nie zalicza się świadczeń uzupełniających, zasiłku pielęgnacyjnego, 13 emerytury i alimentów na rzecz dzieci.
Jakie wydatki mogą zostać odliczone w ramach ulgi rehabilitacyjnej?
Polskie prawo podatkowe art. 26 ust. 7a zawiera zamknięty katalog wydatków, które mogą zostać odliczone w ramach ulgi rehabilitacyjnej:
- adaptacja i wyposażenia mieszkania lub domu w zależności od potrzeb osoby niepełnosprawnej;
- przystosowanie pojazdu do potrzeb osoby niepełnosprawnej;
- zakup i naprawa sprzętu służącego do rehabilitacji lub ułatwiającego samodzielną egzystencję osoby niepełnosprawnej – z wykluczeniem sprzętów gospodarstwa domowego;
- zakup materiałów edukacyjnych stosownie do potrzeb osoby niepełnosprawnej;
- odpłatność za turnusy rehabilitacyjne;
- odpłatność za rehabilitację, pobyt w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego, rehabilitacji leczniczej, zakładach opiekuńczo-rehabilitacyjnych, pielęgnacyjno-opiekuńczych;
- opłata przewodników dla osób niewidomych z I lub II grupą inwalidzką lub osób niepełnosprawnych ruchowo – w kwocie nieprzekraczającej 2280 zł;
- utrzymanie psa asystującego (rehabilitacja zawodowa) w kwocie nieprzekraczającej 2280 zł;
- opłata za opiekę pielęgniarską w domu dla osoby przewlekle chorej lub dla osoby z I grupą inwalidzką;
- opłata tłumacza migowego;
- kolonie i obozy dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnej oraz kolonie i obozy dla dzieci osób niepełnosprawnych, które nie ukończyły 25. roku życia;
- leki – różnice pomiędzy poniesionymi wydatkami w danym miesiącu, a kwotą 100 zł;
- odpłatny konieczny przewóz na zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne osoby niepełnosprawnej lub dziecka do 16 roku życia;
- używanie samochodu osobowego stanowiącego współwłasność lub własność osoby niepełnosprawnej lub podatnika, który ma na swoim utrzymaniu osobę niepełnosprawną.
Zdjęcie główne: Karolina Grabowska/pexels.com
