Każda firma rozwija się cyklicznie: po okresach gwałtownego wzrostu następują spadki i odwrotnie. Zdarza się jednak, że „tymczasowy” kryzys przeciąga się, a firma znajduje się na skraju bankructwa.
Właściciele firm zazwyczaj postrzegają upadłość jako całkowite załamanie, jako ostateczną porażkę swojego biznesu. Jednak ta procedura prawna może być sposobem na wyjście z trudnej sytuacji z najmniejszymi stratami i rozpoczęcie „nowego życia”. W Polsce podstawę prawną w przypadku upadłości stanowi Ustawa z dnia 28.02.2003 r. Prawo upadłościowe i naprawcze. To ona określa, kto może ogłosić upadłość, jak wygląda proces i jego skutki.
Prawo do ogłoszenia upadłości mają zarówno duże firmy, jak i małe przedsiębiorstwa, w tym także jednoosobowe działalności gospodarcze. Zgodnie z Art. 5 ust. 1 i 2 przepisy dotyczą:
Wniosek o ogłoszenie upadłości może złożyć także dowolny wierzyciel zadłużonego przedsiębiorstwa.
Podstawą do ogłoszenia upadłości jest przede wszystkim niewypłacalność firmy. Jednak nie bez znaczenia jest charakter prowadzonej działalności, a także wielkość samego zadłużenia i jego przyczyna. W przypadku tzw. niewypłacalności bieżącej, a także krótkoterminowej (nieprzekraczającej 3 miesięcy) i z sumą nie większą niż 10% wartości bilansowej zadłużonego przedsiębiorstwa, sąd może oddalić wniosek o ogłoszenie upadłości. To znaczy, że sygnałem dla właściciela firmy powinna być niewypłacalność nabierająca charakteru długoterminowej.
W momencie, w którym przedsiębiorca stwierdził w swojej firmie stan niewypłacalności długoterminowej, powinien niezwłocznie złożyć wniosek w wydziale gospodarczym sądu rejonowego zgodnym z miejscem prowadzenia swojej działalności. Według ustawy termin złożenia takiego wniosku nie powinien przekraczać 30 dni od dnia wystąpienia przesłanek do ogłoszenia upadłości. Dane, które musi zawierać odpowiedni formularz, określa art. 22 wspomnianej już Ustawy.
Trzeba pamiętać, że wniosek należy opłacić, a opłata w wysokości 1000 zł jest obowiązkowa i nie można zostać z niej zwolnionym.
Jeśli przedsiębiorca nie dysponuje majątkiem, jego wniosek o upadłość na pewno bezwarunkowo zostanie odrzucony. W tej sytuacji pozostaje mu złożenie wniosku o ogłoszenie upadłości konsumenckiej.
Istnieją dwie możliwości rozwoju postępowania upadłościowego – likwidacyjna i układowa. Pierwsza kończy się likwidacją w całości majątku dłużnika. Natomiast druga polega na ustaleniu z wierzycielami zasad, na jakich dłużnik będzie ich spłacał. W tym wypadku firma może dalej funkcjonować. Nad całym procesem czuwa nadzorca sądowy.
Zdj.główne: Wesley Tingey/unsplash.com
